This is the whiteboard in my classroom. I always change the date. Writing the date on the board makes me feel like a real teacher. I love to stick images, pictures and crafts with magnets on the whiteboard, draw silly little diagrams, or write answers to vocabulary quizzes like you see on the right. Notice I spelt interrupt with only one 'r'...how embarrassing for an English teacher. The title of this blog comes from tonight's lesson with my ladies class. It was the riddle I made up to quiz them on a particular word. Can you figure out which word it was using the list you see on the right? It's tricky but my Japanese ladies figured it out.
SOOOO yesterday I got internet finally, after being in Japan for two and a half months!! It was exciting, or more painful, I don't know which. Like many "getting settled" experiences in Japan, it was long and confusing. Everything that could possibly go wrong did. I spent the whole morning and afternoon with my manager of the English school I work at, trying to install the internet on his laptop. Many, many phone calls were made between him, Plala and NTT the internet and phone companies until finally a very very smart Japanese person on the other line figured out our problem. We had coffee, ate chocolate cakes, drank juice and ate popcorn. Or rather, I ate popcorn. Today Yoshi told me I ate 90% of the popcorn. What can I say, I've developed a very large appetitie in Japan, especially for comfort food like POPCORN!!
I was very thankful for all Yoshi's help. He is a patient patient man. I would have given up long before, had he not persisted we keep trying. Not having patience is on thing I've learned about myself here in Japan. I want things to work now, start now, happen now. For example the photocopier, printer, the heaters in my apartment, the hot water in my taps. Making friends, knowing the language, understanding the job, in general getting used this place, I wanted it to just happen immediately. Either I have no patience, becuase I had many frustrations with things at first, or the Japanese as a culture are way more patient than Canadians! I think it is a bit of both. Yesterday, I was grateful for the Japanese amount of patience. After many apologies to Yoshi for taking up so much of his time, his response of "daijo bu" (its okay) was very heartwarming. Clearly he had a lot of stuff to do for his daughter's upcoming graduation tomorrow, but he stayed and helped me until it was hooked up. So now I can BLOGG!
In my thanks, I was able to help him construct a sort of confetti ball this afternoon that he needs for the graduation ceremony. Here are some videos of the work in progress and the final product.
Can you beleive this was made out of two bowls, cardboard and shiny gold paper?
To finish I want to show one more picture of my classroom. This is where I feel at home. I know I am still learning to be a good English teacher. I make a lot of mistakes teaching, especially without curriculum to follow. I'm awful in culture/language differences and always do it wrong the first time. I am getting better with it all though, and with time will be real great, I hope! Being the person I am, I know can do a good job unless thoughts of travel distract me too much like they have been recently! tee hee!
Hey Kelly, nice blog!
ReplyDeletei really want to know how you posted videos. i couldn't get them to work on mine.
i like your confetti ball. artists always find a way!
Pokój mieszkańcom wszystkich światów!
ReplyDeleteWiedza jest najważniejszym źródłem budowania swego szczęścia w tym siebie i świata. Najważniejszą częścią wiedzy są prawa wszechświata. Z praw wszechświata najważniejszymi są prawa osiągania celu Osób Świadomych Swego Istnienia, którym jest życie. Życie jest najwyższą wartością.
Społeczeństwo mieszkańców planety Ziemia jest Osobą Świadomą Swego Istnienia składającą się z wszystkich żyjących osób, których umiejętność korzystania z posiadanej wiedzy powodowała i powodować będzie jakość bytu tego społeczeństwa. Byt całego społeczeństwa zależy od jakości bytu każdej osoby należącej do tego społeczeństwa. Życie każdej osoby jest wartością bezcenną.
Jakość życia każdej osoby zależy od umiejętności korzystania z wiedzy i dóbr potrzebnych do osiągania celu jej istnienia, czyli życia. Jakość i długość życia każdej osoby zdolnej do zrozumienia tego tekstu zależy od jakości i długości życia wszystkich żyjących osób w naszym świecie.
Jakość i długość życia mieszkańca planety Ziemia zależy od dostępu do wszelkich dóbr potrzebnych jemu do szczęśliwego życia wśród szczęśliwych osób. Dobrem potrzebnym do życia każdej osobie jest pomoc innych osób będących podobnie jak ona częścią Osoby Świadomej Swego Istnienia czyli społeczeństwa.
Społeczeństwo planety Ziemia posiada dobra opisane w Konstytucji Mieszkańców Planeta Ziemia. Społeczeństwo planety Ziemia gospodaruje swym mieniem w tym przy pomocy pracowników administracji państwowej. Pracownicy administracji państwowych powinni dbać o to by każda osoba należąca do społeczeństwa planety Ziemia otrzymywała wszystko to, co jest jej potrzebne szczęśliwego życia wśród szczęśliwych osób z budżetu państw. Plan budżetu państwa musi być dodatni, czyli zakładać zysk.
Wysokość świadomości społeczeństwa a więc dbałości o życie swoich członków oraz swego mienia zależy od posiadanej wiedzy i umiejętności korzystania z niej. Korzystać z wiedzy uczy się każda osoba od chwili spłodzenia a człowiek uczy się i jest uczony w różnego rodzaju placówkach powołanych do tego celu. Celem uczenia się każdej osoby jest osiąganie szczęśliwego życia. Szczęśliwie żyć mogą jedynie osoby żyjące wśród osób znających i przestrzegających prawa. Prawa należy uczyć od dziecka wszystkich mieszkańców planety Ziemia.
Najważniejszym prawem na terenach należących do mieszkańców planety Ziemia jest Konstytucja Mieszkańców Planety Ziemia zawierająca podstawowe prawa i obowiązki.
Autor tych słów prosi wszystkie osoby mające obowiązek dbać o dobro mieszkańców planety Ziemia o doprowadzenie do znajomości praw zawartych w Konstytucji Mieszkańców Planety Ziemia: http://groups.google.pl/group/mojeprawa/.
Powodzenia! Grzegorz Laskowski.-